Testament

in Verhalen uit de praktijk

Laatst had ik een gesprek met een oudere mevrouw die aangaf geen testament nodig te hebben. Haar man was overleden, ze hadden geen kinderen en er waren ook geen broers of zussen. De urn met het as van haar man was in het familiegraf geplaatst en na haar overlijden wilde zij op dezelfde manier ook een plekje in het familiegraf. Op mijn vraag hoe zij dit in de praktijk geregeld had gaf ze aan geen wensen op papier gezet te hebben en nog geen uitvaartondernemer had aangewezen, maar dat het wel goed zou komen. Na een goed gesprek heeft ze toch maar een testament laten opstellen waarin wij als executeur en afwikkelingsbewindvoerder opgenomen zijn. Daarna hebben we direct haar persoonlijke wensen vastgelegd.

Terug naar overzicht